[🌓 ท่อน 1: ความฝันกับการก้าวเดิน]
*วันและคืนที่ลับลาพาหัวใจให้ก้าวไป*
Wan lae kheun tee lap la pha hua jai hai kao pai
The days and nights that pass away, they lead my heart to walk its way

*ฝันยังคงเพริดพรายในใจดวงนี้*
Fan yang khong phroet phrai nai jai duang nee
Dreams still shimmer in this heart of mine

*ตื่นลืมตาก็พาฝันไปหลับอยู่ในความฝันแสนดี*
Tuen luem ta ko pha fan pai lap yuu nai khwam fan saen dee
Waking eyes bring dreams again, to slumber in that soft divine

*ไม่เคยจะมีความฝันอันเจ็บปวดใจ*
Mai khoei ja mee khwam fan an jep puat jai
Never a dream that pierced me with pain

[🪷 ตีความ:]
ท่อนนี้เปรียบความฝันเหมือนสิ่งสวยงามที่นำพาจิตใจให้ก้าวเดิน แม้เมื่อตื่นก็ยังไม่หลุดจากฝัน — สื่อถึงความหลงและความไม่รู้ที่ยังห่อหุ้มจิต

[🌒 ท่อน 2: ความจริงเปลี่ยนทุกสิ่ง]
*วันและคืนของความจริง พาทุกสิ่งให้เปลี่ยนผัน*
Wan lae kheun khong khwam jing, pha thuk sing hai plian phan
The days and nights of truth arrive, and shift all things to change in time

*ฝันก็เป็นแค่ฝันละเมอเพ้อไป*
Fan ko pen khae fan la moe phoe pai
Dreams become mere dreams that fade and fly

*ตื่นลืมตาค้นหาความจริง ของชีวิตเกิดแก่เจ็บตาย*
Tuen luem ta khon ha khwam jing, khong chiwit koet kae jep tai
Waking eyes now seek the truth — of birth, of pain, of life, of dying

*สุดท้ายจึงได้พบความลับที่มี*
Sut thai jeung dai phop khwam lap tee mee
At last we find the truth concealed inside

[🌱 ตีความ:]
ความฝันล่องลอยและไม่จริงแท้ ตรงข้ามกับ "ความจริงของชีวิต" ที่ไม่อาจหลีกพ้น นี่คือการตื่นรู้เพื่อเผชิญสัจธรรมของความเกิด-แก่-เจ็บ-ตาย

[🏙 ท่อน 3: จิตตนคร — นครแห่งจิตใจ]
*จิตตนคร นครแห่งใจ เรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในนครจิตนี้*
Chit-ta na-kon, na-kon haeng jai, rueang-rao mak-mai koet-khuen nai na-kon chit nee
The Mind-City, realm within — where countless tales begin and spin

*สุขและทุกข์สร้างสรรค์ทำลาย เกิดดับไปในใจที่มี*
Suk lae thuk sang-san tham-lai, koet-dap pai nai jai tee mee
Joy and sorrow rise, then fall — born and gone inside us all

*เลวหรือดีต่างเป็นไปตามใจของตน*
Leo rue dee tang pen pai tam jai khong ton
Good or bad is shaped alone, by the heart that calls its own

[🏛 ตีความ:]
"จิตตนคร" คือการเปรียบจิตใจเป็นดั่งเมืองหนึ่งที่เต็มไปด้วยเรื่องราว อารมณ์ ความคิด ความดีและชั่ว ซึ่งเกิด-ดับอยู่ตลอดเวลา — ทุกสิ่งล้วนขึ้นอยู่กับ “ใจของตนเอง”

[🌕 ท่อน 4: ความจริงและการยอมรับ]
*วันและคืนของความจริง ทุกทุกสิ่งให้เปลี่ยนผัน*
Wan lae kheun khong khwam jing, thuk thuk sing hai plian phan
Days and nights of truth unfold, and change the world a thousandfold

*ฝันกับความจริงนั้นต่างกันมากมาย*
Fan kap khwam jing nan tang kan mak mai
Dreams and truth are not the same — so far apart, so far away

*ตื่นลืมตาค้นหาความจริง เมื่อชีวิตเกิดแก่เจ็บตาย*
Tuen luem ta khon ha khwam jing, muea chiwit koet kae jep tai
Waking eyes now seek the truth — life is born, then fades away

*สุดท้ายเหลือเพียงใจดวงเดิมที่มี*
Sut thai luea phiang jai duang derm tee mee
And in the end, only heart remains to stay

[🌀 ตีความ:]
ยิ่งตื่นรู้ ยิ่งเห็นความแตกต่างระหว่างฝันกับความจริง — สุดท้ายเมื่อทุกสิ่งเปลี่ยนผ่าน เหลือเพียง “ใจดวงเดิม” ที่ยังคงอยู่ ซึ่งคือศูนย์กลางของสรรพสิ่ง

[🌄 ท่อน 5: ธรรมะคือทางแห่งหลุดพ้น]
*จิตตนครสังวรด้วยธรรม นครใจนั้นย่อมบันดาลหนทางหลุดพ้น*
Chit-ta na-kon sang-won duay tham, na-kon jai nan yom ban-dan hon-thang lut-phon
If Mind-City holds the Dharma’s flame, it lights the path to freedom’s name

*ธรรมทั้งหลายเกิดขึ้นที่ใจ สำเร็จได้ด้วยใจของตน*
Tham thang lai koet khuen tee jai, sam-ret dai duay jai khong ton
All Dhamma rises in the heart, and ends with self alone begun

*จิตนรชนพึงรู้ตนต้องทำสิ่งใด*
Chit na-ra-chon pheung ru ton, tong tham sing dai
The mind of man must come to know, the way to act, the path to go

*จิตจึงพ้นไปด้วยหัวใจสว่างพระธรรม*
Chit jeung phon pai duay hua jai sa-wang phra tham
Only then the soul breaks free — with heart aglow in Dharma's flow

*จิตตื่นด้วยธรรมปลุกจากฝันเรียนรู้ความจริง*
Chit tuen duay tham pluk jak fan, rian ru khwam jing
The awakened mind, stirred from dream, learns the truth in Dharma’s gleam

[🌤 ตีความ:]
จุดจบของการเดินทางทางจิต คือการตื่นรู้ด้วยธรรม จิตใจเมื่อมีธรรมเป็นแสงสว่างจะพาตนพ้นจากวัฏสงสาร ความจริงไม่ได้อยู่ไกล แต่อยู่ในใจที่ฝึกและรู้ตน