ไม่อาจจะลบลืมเลือน

mai at cha lop luem luean

ย้ำเตือนแรกครั้งพบพาน

yam tuean raek khrang phopphan

ผู้คนต่างเย้ยหยันข้าที่น่าขัน

phukhon tang yoei yan kha thi na khan

ถ้าทำท่านมีรอยยิ้มข้ายินดี

tha tham than mi roiyim kha yindi

โอกาสมีสักเท่าไร

okat mi sak thaorai

ที่จะได้รักอาวรณ์

thi cha dai rak awon

ท่านเพียงอยู่เฉยไม่จำเป็นเร่งร้อน

than phiang yu choei mai champen reng ron

ข้ายอมมอบทั้งชีวิตเพื่อข้างกาย

kha yom mop thang chiwit phuea khang kai

จะมองท่านอยู่ตรงนี้ ต่อให้ใจข้าแตกสลาย

cha mong than yu trongni to hai chai kha taek salai

จะเหมาะสมดั่งสิ่งใด ไม่อาจเป็นสองเรา

cha mosom dang sing dai mai at pen song rao

ท่านเอยข้าเจ็บเหลือเกิน ร้าวทั้งน้ำตา ระทมทั้งลมหายใจ

than oei kha chep lueakoen rao thang namta rathom thang lomhaichai

แต่ข้านั้นจำต้องจาก และทำได้เพียง เฝ้ามองท่านอีกด้าน

tae kha nan chamtong chak lae tham dai phiang fao mong than ik dan

ภาพทิวงามมากเพียงใด

phap thio ngam mak phiangdai

ไม่อาจหลีกลี้ข้างเคียง

mai at lik li khangkhiang

มองเพียงหยาดน้ำกลิ้งกลมบนใบบัว

mong phiang yat nam kling klom bon bai bua

ทุกความหมองมัวนั้นยากจะดับลง

thuk khwam mongmua nan yak cha dap long

เคยส่งรอยยิ้มวาจา

khoei song roiyim wacha

คราวครานี้ทุกข์ระทม

khrao khra ni thuk rathom

และคอยห่วงหาท่านด้วยความตรอมตรม

lae khoi huang ha than duai khwam tromtrom

ลึกจมในหัวใจข้านั้นแทบเจียนตาย

luek chom nai huachai kha nan thaep chian tai

เช่นใดเราสองจำต้องเศร้าและเสียใจ

chendai rao song chamtong sao lae siachai

จะมองท่านอยู่ตรงนี้ ต่อให้ใจข้าแตกสลาย

cha mong than yu trongni to hai chai kha taek salai

จะเหมาะสมดั่งสิ่งใด ไม่อาจเป็นสองเรา

cha mosom dang sing dai mai at pen song rao

ท่านเอยข้าเจ็บเหลือเกิน ร้าวทั้งน้ำตา ระทมทั้งลมหายใจ

than oei kha chep lueakoen rao thang namta rathom thang lomhaichai

แต่ข้านั้นจำต้องจาก และทำได้เพียง เฝ้ามองท่านอีกด้าน

tae kha nan chamtong chak lae tham dai phiang fao mong than ik dan

ไยต้องกลัวแม้ความยากเย็น

yai tong klua mae khwam yakyen

เป็นเพียงวันวานที่พัดเข้ามา

pen phiang wan wan thi phat khao ma

ฟ้าอรุณค่อยเดินอีกครั้ง

fa arun khoi doen ik khrang

เดินทางตามหาท่านสักที่ใด

doenthang tam ha than sak thi dai

ท่านยังเฝ้ารอข้าอยู่หนใด

than yang fao ro kha yu hon dai

ข้าเป็นแค่เพียงเศษเกลียง

kha pen khae phiang set kliang

ไม่เทียบเคียงท่านดั่งภูผา

mai thiapkhiang than dang phupha

เบื้องบนขันขบวาจา พลัดพรากเราแยกทาง

bueangbon khan khop wacha phlatphrak rao yaek thang

ท่านเอยข้าเจ็บเหลือเกิน ร้าวทั้งน้ำตา ระทมทั้งลมหายใจ

than oei kha chep lueakoen rao thang namta rathom thang lomhaichai

แต่ข้านั้นจำต้องจาก และทำได้เพียง เฝ้ามองท่านตรงนี้

tae kha nan chamtong chak lae tham dai phiang fao mong than trongni

ไยต้องกลัวแม้ความยากเย็น

yai tong klua mae khwam yakyen

เป็นเพียงวันวานเคยพัดเข้ามา

pen phiang wan wan khoei phat khao ma

ฟ้าอรุณค่อยเดินอีกครั้ง

fa arun khoi doen ik khrang

ข้ายังคงรอตรงนี้

kha yangkhong ro trongni