แชมิน (Chae-min) ศิลปินกราฟฟิตีชาวเกาหลี สถานที่ที่เธอไปกลายเป็นงานศิลปะ

หลายคนหวังว่า แชมินจะแวะเวียนไปที่ละแวกบ้านที่พวกเขาอาศัยอยู่

ภาพวาดของแชมินมีพลังในการทําให้ถนนอบอุ่นและมีชีวิตชีวา
หลายคนได้รับความสะดวกสบายและความหวังจากภาพวาดของแชมิน

ทานอาหารเย็นดึกกับแซนวิชร้านสะดวกซื้อ
เสื้อผ้าของแชมินซึ่งกําลังมองหาจุดหมายปลายทางต่อไป เด็กน้อยดึงมัน

"คุณพี่สาว ขา…“
"ฉะ!. ฉันชื่อแชมิน. คุณต้องการให้ฉันเซ็นชื่อให้คุณไหม" แชมินถาม คิดว่าเป็นแฟนตัวยงของตัวเอง

"ฉันไม่ใช่อย่างนั้น ฉันกลัวมากระหว่างทางกลับบ้าน คุณมากับฉันได้มั้ย"

"อา. บ้าน ? ฉันจะพาคุณไปที่นั่น บ้านของคุณอยู่ที่ไหน"

แชมินจับมือเด็กเดินไปทางที่เด็กชี้ไป
ไฟถนนถูกปิด ถนนที่มืดมิด อาคารเก่า รถที่ถูกทิ้งร้าง และถนนไปบ้านเด็กดูมืดและอันตรายพอที่จะกังวลว่าจะปล่อยให้เด็กเดินคนเดียว

"น้องสาว ! ขอบคุณที่พาฉันมาส่ง วันนี้ฉันไม่กลัว" เด็กโบกมือให้แชมินและเข้าไปในบ้าน

“ขอบคุณเด็กน้อย ต้องขอบคุณคุณ ฉันพบจุดหมายปลายทางต่อไปแล้ว

แชมินได้ไอเดียใหม่จากเขา
แชมินหยิบปืนฉีดออกมา แล้วหยิบแว่นตาออกมา

"ฉันสามารถทําได้ทั้งหมดภายในตอนเช้าหรือไม่? อย่าทิ้งแซนวิชไว้ ฉันจะกินให้หมด"

เช้าวันรุ่งขึ้น ผู้คนต่างตกตะลึงกับถนนที่เปลี่ยนไป

การปรากฏตัวของถนนที่มืดมนและมืดมิดไม่มีที่ไหนเลย

บรรยากาศที่มีชีวิตชีวาและมีไหวพริบทําให้ผู้คนมีความสุข

มีคนดึงชายเสื้อของแชมินอีกครั้ง ซึ่งกําลังเฝ้าดูเขาจากระยะไกล เมื่อมองย้อนกลับไป เมื่อวานเป็นเด็กน้อย

เด็กคนนั้นพูดพลางติดแซนวิชให้แชมิน
"เมื่อวานคุณกินแซนด์วิชไม่หมดเพราะฉันใช่ไหม แม่อยากให้ฉันเอาสิ่งนี้มา"